Τριαντάφυλλο Τάι Τσι Τσουάν

Εβδομαδιαίο σεμινάριο που διευθύνει ο Γιώργος Πετρούνιας και που απευθύνεται σε όποιους ασχολούνται επαγγελματικά με τις παραστατικές τέχνες (θέατρο, χορό, τσίρκο, όπερα, μουσικό θέατρο ... ) και θέλουν να διευρύνουν μέσα από την τέχνη του τάι τσι τσουάν τον τρόπο που τις προσεγγίζουν - ηθοποιούς, χορευτές, μουσικούς ...

Τι θα κερδίσουν οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο; Με δυο λόγια: θα αναπτύξουν εσωτερική δύναμη στην απόδοσή τους, ελευθερία στη δημιουργική διαδικασία, τεχνικές στήριξης της ερμηνείας ενός χαρακτήρα και της σκηνικής παρουσίας τους¹.

Ο Γιώργος Πετρούνιας συνάντησε το τάι τσι τσουάν χάρη στο θέατρο.

Έχει δημοσιεύσει γραπτά του από το 1981 και σκηνοθετεί από το 1985. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την ομάδα «Θέατρο Ανάμνηση Πλεκτό / Théâtre Souvenir Tricot», παρουσιάζοντας τα πρώτα του έργα «Κι όταν ψιχαλίζει είναι ωραία» (1985), «Ένα φεγγάρι χαμόγελο - Προνοητικά χτίζονται υπερσύγχρονα αντιπυρηνικά καταφύγια - Η φιλία του γλάρου με το μπαλόνι» (1986), όπου είχε γράψει το κείμενο και είχε κάνει τη σκηνοθεσία.

Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, στη Σορβόννη / Παρίσι και στις σχολές των Αλάν Αστιέ, Πίτερ Γκος, Ρεμόν Φρανκετί (1982-1995 / Ελλάδα και Γαλλία) κ.α. Επίσης, σπούδασε ηθοποιία και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ / Παρίσι (1990-1997). Στο θέατρο, μαθήτευσε κοντά στους Αριάν Μνουσκίν, Πιερ-Ετιέν Εμάν, Ζαν-Λουί Μπεσόν, Ρομπέρ Αμπιρασέντ κ.ά.

Στην Ελλάδα είχε δάσκαλους τον Κώστα Γεωργουσόπουλο στο θεατρικό όμιλο του Λυκείου, τη Ζουζού Νικολούδη, τη Μαρία Γαζή, το Λεωνίδα Ερενίδη, το Γιάννη Μέτση, την Μπέκυ Μπερτουμή, τη Γιάννα Φιλιπποπούλου, το Χάρη Μανταφούνη, την Αναστασία Λύρα, τη Σοφία Σπυράτου στην Κ.Σ.Ο.Τ., την Ηρώ Πάλλη (τραγούδι) στο Ωδείο Αθηνών κ. ά.

Από το 1986 έως το 2001 έζησε στη γαλλική πρωτεύουσα, όπου σκηνοθέτησε στα θέατρα Μορίς Ραβέλ, Ντανιέλ Φερί, Regard du Cygne κ.α., δέκα δικά του έργα:

«Tôt le matin on n'est pas loin» / «Νωρίς το πρωί δεν είμαστε μακρυά» - 1986,

«Exode au val à dix-huit issues diaprées» / «Έξοδος στην πεδιάδα με τις δεκαοχτώ πολύχρωμες πόρτες» -1987,

«Comme ça je n'suis plus impatient et je mire» / «Έτσι δεν είμαι πια ανυπόμονος και κοιτάζω μακριά» - 1989,

«Si, mais ne me demande pas tout à la fois» / «Ναι, αλλά μη μου τα ζητάς όλα ταυτόχρονα» - 1990,

«Entre Dis Entre Fais» / «Μπες Πες Μπες Κάνε» - 1992 και 1994,

«Trois cents ans, neuf milliards d'envies» / «Τριακόσια χρόνια, εννιά δισεκατομμύρια επιθυμίες» - 1995,

«Plusieurs Vies, Une Ville» / «Πολλές Ζωές, Μια Πόλη» - 1996 και 1997,

«Soeur Algérie» / «Αδελφή Αλγερία» - 1998,

«Jade, Florence, Félix, Adrienne, Bill, Sarah, Marie-Chantal et les autres» / «Jade, Florence, Félix, Adrienne, Bill, Sarah, Marie-Chantal και οι άλλοι» - 1999,

«Pas comme les autres» / «Κάτι διαφορετικό» - 2000.

Επίσης, σκηνοθέτησε δεκατρείς θεατρικές παραστάσεις με έργα από το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο:

«Ευμενίδες» του Αισχύλου (1994),

«Απογραφές» του Φιλίπ Μινιανά (1995),

«Το καθάρσιο του μπέμπη» του Ζορζ Φεντό (1996),

«Μικροαστικοί γάμοι» του Μπέρτολτ Μπρεχτ (1997) κ.ά.

Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, σκηνοθέτησε το έργο «Τσιγάρο στην ταράτσα» του Σέρτζι Μπελμπέλ, στη θεατρική σκηνή Αθηναΐδα (2002) και το δικό του έργο «Πρόλογος ολονύκτιας ευχαριστίας προς τον άνθρωπο και τη δημιουργία» (2018), στο χώρο της ομάδας Θέατρο Ανάμνηση Πλεκτό / Théâtre Souvenir Tricot.

Το 2019 παίχτηκε το νέο του έργο «Α - Την αλήθεια που έμαθα ψιθυρίζω στο αυτί σου», σε δική του σκηνοθεσία.

Ασκείται στο τάι τσι τσουάν από το 1993 και οι σκηνοθεσίες του, όπως και τα κείμενά του μετά το 1996, έχουν επηρεαστεί βαθιά από αυτή την τέχνη.

Φωτογραφία από το έργο "Entre Dis Entre Fais" του Γιώργου Πετρούνια σε σκηνοθεσία του ίδιου

__________________________