Θέατρο Ανάμνηση Πλεκτό
Théâtre Μémoire Tricot
"Πρόλογος ολονύκτιας ευχαριστίας προς τον άνθρωπο και τη δημιουργία"
Στην εποχή μας, όπου φαίνεται ότι οι επιλογές μας είναι όλο και πιο περιορισμένες λόγω της κοινωνικής, πολιτισμικής και οικονομικής κρίσης, το έργο με τίτλο «Πρόλογος ολονύκτιας ευχαριστίας προς τον άνθρωπο και τη δημιουργία», εμπνευσμένο από τη φιλοσοφία της τέχνης του τάι τσι, αναζητά ένα δρόμο επικοινωνίας με ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο περιβάλλον ζωής.
Το τάι τσι τσουάν, αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης, είναι μια κινέζικη πολεμική και ενεργειακή τέχνη, που βασίζεται στην αργή κίνηση, στην αυτοσυγκέντρωση και επανασυνδέει τον άνθρωπο με το κέντρο του και τη φύση.
Στο έργο αυτό, το θέατρο, το τάι τσι και η μουσική συνυπάρχουν επί σκηνής, ερωτεύονται, παντρεύονται και θέτουν ζητήματα της ζωής και του θανάτου, με ποιητικό τρόπο, αντλώντας στοιχεία από τις πολλαπλές διαδρομές των μελών ενός αρχαίου χωριού, που βρίσκεται σε ένα πανέμορφο, καταπράσινο βουνό και αντιμετώπιζε για αρκετά χρόνια τις σκληρές επιθέσεις μιας πολύ ισχυρής και κατακτητικής φυλής.
«Αγκαλιάζω όλη τη γη. Όλους τους πρόγονους και όλους τους επόμενους. Ας είμαι μικρός, η αγκαλιά μου όλο τον κόσμο χωράει. Σας ευχαριστώ. Για όσα φτιάξατε, για όσα φτιάχνετε.» Με αυτά τα λόγια ο μαχητής, χαιρετάει τους συγχωριανούς του και κινάει για τη βάρδια του σε μια από τις πολλές σκοπιές του βουνού.
Η συνέχεια επί της σκηνής…
Φωτογραφίες από την παράσταση εδώ.
Από πρόβα στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 (φωτ. Μ. Χειλοπούλου)
Κείμενο, σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Γιώργος Πετρούνιας.
Σκηνογραφία, κοστούμια, φωτισμοί: η ομάδα.
Μακιγιάζ: Άννα Μπακατσάκη.
Παίζουν: Αλέξανδρος Φον Άικστετ, Μαρία Μπρανίδου, Γιώργος Πετρούνιας.
Συμμετέχει: Σοφία Εφεντάκη (κιθάρα - μεταλλόφωνο).
Φωτογραφίες επικοινωνίας: Μαρία Χειλοπούλου, Χρήστος Καλαϊτζής.
Πρεμιέρα: Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018, στις 21:00.
Στη συνέχεια, το έργο παίχτηκε κάθε Σάββατο στις 21:00 μέχρι και τις 22 Δεκεμβρίου 2018.
Διάρκεια: 75΄.
Αίθουσα Τριαντάφυλλο Τάι Τσι Τσουάν, Άγγελου Μεταξά 46Α, Γλυφάδα.
Από πρόβα στις 11 Ιουλίου 2018 (φωτ. Χ. Καλαϊτζή)
Ο Γιώργος Πετρούνιας έχει δημοσιεύσει γραπτά του από το 1981 και σκηνοθετεί από το 1985. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την ομάδα «Θέατρο Ανάμνηση Πλεκτό», παρουσιάζοντας τα πρώτα του έργα «Κι όταν ψιχαλίζει είναι ωραία» (1985), «Ένα φεγγάρι χαμόγελο - Προνοητικά χτίζονται υπερσύγχρονα αντιπυρηνικά καταφύγια - Η φιλία του γλάρου με το μπαλόνι» (1986), όπου είχε γράψει το κείμενο και είχε κάνει τη σκηνοθεσία.
Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, στη Σορβόννη / Παρίσι και στις σχολές των Αλάν Αστιέ, Πίτερ Γκος, Ρεμόν Φρανκετί (1982-1995 / Ελλάδα και Γαλλία) κ.α. Επίσης, σπούδασε ηθοποιία και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ / Παρίσι (1990-1997). Στο θέατρο, μαθήτευσε κοντά στους Αριάν Μνουσκίν, Πιερ-Ετιέν Εμάν, Ζαν-Λουί Μπεσόν, Ρομπέρ Αμπιρασέντ κ.ά.
Στην Ελλάδα είχε δάσκαλους τον Κώστα Γεωργουσόπουλο στο θεατρικό όμιλο του λυκείου της Σχολής Μωραΐτη, τη Ζουζού Νικολούδη, τη Μαρία Γαζή, το Λεωνίδα Ερενίδη, το Γιάννη Μέτση, την Μπέκυ Μπερτουμή, τη Γιάννα Φιλιπποπούλου, το Χάρη Μανταφούνη, την Αναστασία Λύρα, τη Σοφία Σπυράτου στην Κ.Σ.Ο.Τ., την Ηρώ Πάλλη (τραγούδι) στο Ωδείο Αθηνών κ. ά.
Από το 1986 έως το 2001 έζησε στη γαλλική πρωτεύουσα, όπου σκηνοθέτησε στα θέατρα Μορίς Ραβέλ, Ντανιέλ Φερί, Regard du Cygne κ.α., δέκα δικά του έργα:
«Tôt le matin on n'est pas loin» / «Νωρίς το πρωί δεν είμαστε μακρυά» - 1986,
«Exode au val à dix-huit issues diaprées» / «Έξοδος στην πεδιάδα με τις δεκαοχτώ πολύχρωμες πόρτες» -1987,
«Comme ça je n'suis plus impatient et je mire» / «Έτσι δεν είμαι πια ανυπόμονος και κοιτάζω μακριά» - 1989,
«Si, mais ne me demande pas tout à la fois» / «Ναι, αλλά μη μου τα ζητάς όλα ταυτόχρονα» - 1990,
«Entre Dis Entre Fais» / «Μπες Πες Μπες Κάνε» - 1992 και 1994,
«Trois cents ans, neuf milliards d'envies» / «Τριακόσια χρόνια, εννιά δισεκατομμύρια επιθυμίες» - 1995,
«Plusieurs Vies, Une Ville» / «Πολλές Ζωές, Μια Πόλη» - 1996 και 1997,
«Soeur Algérie» / «Αδελφή Αλγερία» - 1998,
«Jade, Florence, Félix, Adrienne, Bill, Sarah, Marie-Chantal et les autres» / «Jade, Florence, Félix, Adrienne, Bill, Sarah, Marie-Chantal και οι άλλοι» - 1999,
«Pas comme les autres» / «Κάτι διαφορετικό» - 2000.
Επίσης, σκηνοθέτησε δεκατρείς θεατρικές παραστάσεις με έργα από το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο:
«Ευμενίδες» του Αισχύλου (1994),
«Απογραφές» του Φιλίπ Μινιανά (1995),
«Το καθάρσιο του μπέμπη» του Ζορζ Φεντό (1996),
«Μικροαστικοί γάμοι» του Μπέρτολτ Μπρεχτ (1997) κ.ά.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, σκηνοθέτησε το έργο «Τσιγάρο στην ταράτσα» του Σέρτζι Μπελμπέλ, στη θεατρική σκηνή Αθηναΐδα (2002) και το δικό του έργο «Πρόλογος ολονύκτιας ευχαριστίας προς τον άνθρωπο και τη δημιουργία» (2018), στο χώρο της ομάδας Θέατρο Ανάμνηση Πλεκτό / Théâtre Mémoire Tricot.
Το 2019 παίχτηκε το νέο του έργο «Α - Την αλήθεια που έμαθα ψιθυρίζω στο αυτί σου», σε δική του σκηνοθεσία.
Ασκείται στο τάι τσι τσουάν από το 1993 και οι σκηνοθεσίες του, όπως και τα κείμενά του μετά το 1996, έχουν επηρεαστεί βαθιά από αυτή την τέχνη.
Η Μαρία Μπρανίδου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Ορεστιάδα. Σπούδασε ψυχολογία στο Παρίσι (Πανεπιστήμιο Paris V - René Descartes) και θέατρο στην Αθήνα (Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών). Μεταξύ άλλων έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Ανδρέα Μανωλικάκη, Ελένη Σκότη, Θεόδωρο Τερζόπουλο, Μιχαήλ Μαρμαρινό. Ως ηθοποιός έχει λάβει μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις (Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Στοά, Θέατρο Αθηνών, Θέατρο 104, Θέατρο@Ρουφ, Θέατρο Studio Μαυρομιχάλη, κ.ά.) και έχει συμμετάσχει σε ταινίες μικρού μήκους. Την περίοδο 1993-96 ήταν μέλος ενός από τα θεατρικά εργαστήρια, που είχε ιδρύσει ο Γιώργος Πετρούνιας στην Ελληνική Κοινότητα του Παρισιού, όπου δίδασκε ο ίδιος. Έχει λάβει μέρος στις παραστάσεις “Bagages de justice” (1994), “Gros plan” (1994), “Show devant, show” (1995), “Fenêtres” (1996), όλες σε σκηνοθεσία του Γιώργου Πετρούνια. Επίσης, ασκείται μαζί του στο τάι τσι τσουάν. Από το 2008 εργάζεται ως εμψυχώτρια εργαστηρίων θεάτρου για παιδιά, έφηβους και ενήλικες. Έχει εκπαιδευτεί πάνω στο ψυχόδραμα (Ψυχοδραματικό Κέντρο Ανάπτυξης της Προσωπικότητας).
Από πρόβα στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 (φωτ. Μ. Χειλοπούλου)
Ο Αλέξανδρος Φον Άικστετ παίζει βιολοντσέλο από επτά χρονών, δηλαδή τα τελευταία δεκαέξι χρόνια. Τελειώνει τις σπουδές ανωτέρας στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες με την ομάδα «Mικροί Mελωδοί» και την Ορχήστρα Νέων Καρέα. Περιοδικά συνεργάζεται και με άλλους μουσικούς για συναυλίες στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Εδώ και λίγα χρόνια ασκείται με το Γιώργο Πετρούνια στο τάι τσι τσουάν.
Η Σοφία Εφεντάκη σπούδασε κλασικό, σύγχρονο χορό και ρυθμική στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Διδάχθηκε παντομίμα και ζογκλερικά από τον μίμο-ακροβάτη Βαγγέλη Μανιάτη, με τον οποίο συνεργάστηκε για δεκαπέντε χρόνια (1985-2000) δίνοντας παραστάσεις για παιδιά σε εκδηλώσεις σχολείων, δήμων κ.α. Μελέτησε κιθάρα στο ρεμπέτικο τραγούδι κοντά στο μουσικό Χαρίλαο Τσαχτσήρα (1989-99). Έχει παρακολουθήσει το Σεμινάριο Θεατρικής Αγωγής Α και Β Επιπέδου του Εργαστηρίου θεάτρου Ξένια Καλογεροπούλου (2017-19) και το master class «Theatre in Education» του συγγραφέα, σκηνοθέτη Chris Cooper.
Έχει δημιουργήσει μαζί με τον Β. Μανιάτη είκοσι σκετς παντομίμας για την παιδική εκπομπή «Χιλιοποδαρούσα» του Ν. Πιλάβιου. Έχει χορέψει, χορογραφήσει και παίξει ως μίμος στο Θεατρικό φεστιβάλ των εκπαιδευτικών της Ε.Ο.Κ. στο Lingen (Γερμανία 1987), στο Διεθνές Φεστιβάλ Τσίρκου στο Gottingen (Γερμανία 1987), στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της πανεπιστημιούπολης του Gottingen, σε συναυλίες των Δ. Σαββόπουλου (1994-1995) και Λ. Κηλαϊδόνη (1986), στις ομάδες σύγχρονου χορού «Ανάλυα» της Μαίρης Τσούτη, «Πρόσκαιρη Σύνθεση» της Ντορίνας Καλεθριανού και στην Ομάδα Σύγχρονου Χορού Αγγέλας Λύρα καθώς και στα θέατρα Πόρτα (1988), Χοροροές (2005), Αργώ (2006) στα πλαίσια των φεστιβάλ του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων.
Συνεργάστηκε με το δήμο Σκοπέλου και για δύο χρονιές (1999-2001) ανέλαβε τα μαθήματα δημιουργικού χορού και λαϊκής κιθάρας (ρεμπέτικα) για τα παιδιά του δήμου. Έχει διδάξει δημιουργικό χορό-κίνηση στη σχολή χορού της Αλέξιας Τζωρτζάκη- Μαργαρίτη και στο Θέατρο των Αλλαγών. Εδώ και δεκαεπτά χρόνια διδάσκει ρυθμική στη Μοντεσσοριανή Σχολή Αθηνών Μ. Γουδέλη. Ζωγραφίζει από παιδί. Έχει ζωγραφίσει ενδεικτικά παιδιών στη Μοντεσσοριανή Σχολή Αθηνών. Διακρίθηκε στο διαγωνισμό ερασιτεχνικής γελοιογραφίας «Δημιουργικές Ασάφειες» των εκδόσεων ΤΟΠΟΣ σε συνεργασία με το δήμο Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας. Συμμετείχε με σκίτσα της σε έκθεση στην αίθουσα Τριαντάφυλλο Τάι Τσι Τσουάν (2016).